کد مطلب:40678 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

علماء اخلاق، فقرا را به چند قسم، تقسيم كردهاند؟

1 ـ فقري كه در آن فقير راغب به مال است، به طوريكه اگر گروهي راهي براي يافتن و به دست آوردن آن پيدا كند اگر چه با مشقت زيادي همراه باشد، آن مال را طلب ميكند، اين فرد را فقير حريص نامند.



2ـ فقري كه فقير در آن و جود مال را محبوبتر از عدم آن دانسته، ولي مثل حالت اول به سراغ آن نرفته، بلكه اگر براي او آورده شود گرفته و خشنود است، اين فرد را فقير قانع گويند .



3 ـ فقري كه در آن فقير از مال كراهت داشته، و از آن فراري و بيزار است، اين فرد را فقير زاهد گويند كه اگر اعراض و تزهّد او به خاطر خوف از عقاب باشد، فقير را «فقير خائف» و اگر براي شوق به ثواب باشد «فقير راجي» (اميدوار) گويند.



فقري كه در آن فقير نسبت به مال دنيا بي توجه ميشود، و اغراض دنيوي و اخروي را فراموش كرده و فقط روي توجه با تمام وجودش به خالق متعال دارد، اين فرد را «فقير عارف» گويند و در واقع چنين شخصي (مستغني راضي) بايد نام نهاده شود، زيرا كم نيازي او نوعي بي نيازي است، بي نيازي و استغناء نسبت به ماسوي الله و راضي به هر چه از محبوب به او ميرسد، اين نوع فقر كه در پرهيزكاران خفيف الاحتياج بروز ميكند، مافوق زهد است، زيرا درزهد، زاهد مشغول به دنيا است، ولي كاره از آن، يعني در عين مشغول بودن به دنيا به آن بيميل است، چنانكه راغب به مال هم مشغول دنيا است، و به آن ميل نشان ميدهد، و همين اشتغال اگر جه با كراهت همراه است، ولي خود حجابي از حجب ظلماني عالم ماده است.

---

اخلاق اسلامي ج 1


اكبر خادم الذاكرين